Een persoonlijk berichtje van mij...

Deze maand kan ik niet anders dan een persoonlijk blog schrijven. Ik heb namelijk zelf weer ontdekt hoe zwaar het leven is met een psychische kwetsbaarheid. Ik heb de afgelopen maanden weer ontdekt dat mijn kwetsbaarheid altijd en overal op de loer ligt en dat ik er altijd alert op zal moeten blijven. Maar ook heb ik weer ontdekt hoe lastig het is om de juiste steun te vinden en hoe moeilijk het voor de mensen om mij heen is om mij te begrijpen. Openheid zorgt voor begrip, dus ben ik het aan mezelf en aan al die anderen die samen met mij vechten tegen hun psychische problematiek, verplicht om open te zijn.

In januari begon de ellende weer. De winterdepressie kwam zoals vrijwel ieder jaar terug. Nu ben ik iemand die dat het liefst eerst heel lang negeert, totdat het echt niet meer anders kan. Hierdoor lopen de emoties op en wordt het steeds moeilijker om in deze ontkenningsfase te blijven. Zo ook begin dit jaar. Een depressie betekent voor mij dat alles in mij op wil geven. Ik wil in mijn bed blijven liggen. Ik wil niemand meer zien of spreken. Ik wil het leven ontwijken. Dit betekent ook dat ik uit het leven wil stappen, maar dat ik dat wil, betekent niet dat ik het ook doe.

Een dergelijke staat van zijn zorgt er bij mij voor dat ik dus zo min mogelijk doe. Als zelfstandige is dit natuurlijk helemaal niet gunstig! Ik had de puf niet om aan de slag te gaan. Ik wilde geen nieuwe klanten, want dat kostte veel te veel energie. Het idee van werken kostte eerlijk gezegd al te veel energie. Ik heb gewerkt, op de automatische piloot. Het plezier voelde ik niet meer en het nut van het opbouwen van mijn bedrijf zag ik niet meer. Ik wist even helemaal niet meer waar ik het voor deed. Waar ik voorheen zoveel plezier haalde uit mijn bedrijf, dreef het me nu tot wanhoop. 

Ondertussen zorgde deze depressie ervoor dat vriendschappen verwaterden en dat mijn relatie het zwaar te verduren kreeg. Inmiddels ben ik vrijgezel en ook binnen mijn werk moet ik weer een aantal stappen terug zetten. Een depressie maakt meer kapot dan je lief is. Een psychische kwetsbaarheid maakt meer kapot dan je lief is. Ik ben ervan overtuigd dat ik er alles aan heb gedaan om de depressie zo goed mogelijk het hoofd te bieden. Toch heeft deze depressie, net als alle voorgaande depressieve periodes, een gigantische impact gehad op mijn leven. 

Zoals ik al schreef, begrijpt lang niet iedereen hoe een psychische kwetsbaarheid de persoonlijkheid van diegene die eronder lijdt, kan binnendringen. Het is onder mijn huid gaan zitten en ik kreeg het meer zomaar weg. Aan de buitenkant is er niet veel te zien, maar van binnen werd ik langzaam maar zeker opgegeten door het monster dat depressie heet. Totdat ik besloot dat ik me niet liet opeten. Ik mocht niet opgeven, ik moest door. Voor mijn bedrijf, voor mijn relatie, voor mijn vriendschappen. 

Met mij strijden veel mensen dagelijks tegen de ziekte in hun hoofd. Ook strijden heel veel naasten mee met deze mensen. Naasten die lang niet altijd begrijpen wat er aan de hand is, maar dat hoeft ook niet. Zolang ze maar begrijpen dat het niet goed gaat. Maar daarvoor moet je het wel zeggen. Ik heb de afgelopen maanden weer de reminder voor mezelf gekregen dat ik moet zeggen wat er aan de hand is en wat ik nodig heb. Want alleen openheid van mijn kant uit zorgt voor meer begrip bij de ander. 

Ik hoop dat iedereen die dit leest en die met zichzelf in de knoop zit, nu even dat zetje in de rug krijgt om een gesprek met een naaste aan te gaan. Praat met iemand, je staat er niet alleen voor. Ik hoop dat iedereen die dit leest en mijn verhaal herkent bij een naaste, nu de telefoon pakt en diegene belt of een berichtje stuurt. Een psychische kwetsbaarheid, met alles wat daarbij komt kijken, voelt al zo alleen. Laten we er met zijn allen voor zorgen dat de mensen om ons heen zich in ieder geval vandaag even wat minder alleen voelen. Onderschat nooit de kracht van een appje, een kaartje of een knuffel! Ook al denk je dat je niets voor de ander kunt doen, dat moet nog wel lukken toch?

Reactie schrijven

Commentaren: 12
  • #1

    Angelique (dinsdag, 21 mei 2019 12:22)

    Heel goed van je Simone een luisterend �is voor iedere goed .

  • #2

    Jannie (dinsdag, 21 mei 2019 12:32)

    Zeer goed en mooi geschreven. Knap van je.

  • #3

    Diana Thijssen (dinsdag, 21 mei 2019 12:39)

    Simone, het blijft moeilijk ondanks dat je weet dat het elk jaar terug komt.
    Je weet ook dat niet iedereen begrijpt wat er in je omgaat en dat is heel moeilijk ook voor een buitenstaander.
    Goed van je om het in een persoonlijk blog uit te leggen.
    Ik weet dat je de kracht hebt om er weer bovenop te komen al is het met vallen en opstaan.
    Telkens weer kom je er bovenop ondanks dat je veel van je vraagt.
    En er zijn mensen die altijd een luisterend oor voor je hebben, ook al kunnen ze de problemen voor jou niet oplossen.
    Liefs

  • #4

    Kim (dinsdag, 21 mei 2019 13:01)

    Wat knap geschreven Simone! En super heftig natuurlijk..

  • #5

    Nathalie (dinsdag, 21 mei 2019 13:09)

    Lieve Simone,
    wat heb je dit knap en heel goed omschreven.
    Weet dat er altijd mensen om je geven en er voor je zijn!

  • #6

    Janneke (dinsdag, 21 mei 2019 14:47)

    Trots op je!

  • #7

    Marjon (dinsdag, 21 mei 2019 19:09)

    Trots op jou! Je beschrijft jouw proces goed. Blijft voor jou pijnlijk dat iedere keer de depressie terug komt.

  • #8

    Monique (dinsdag, 21 mei 2019 19:10)

    Lieve Simone, wat een kracht zit er in jou. Echt, jij mag trots op jezelf zijn. Heel mooi geschreven. Ik hoop dat jij snel weer in je kracht komt, uiteraard voor jou zelf maar ook voor alle mensen die jij inspireert en hulp kan bieden in moeilijke tijden .
    Kop op, x

  • #9

    Tineke (dinsdag, 21 mei 2019 23:01)

    Mooi verwoord Simone. Respec dat je hier zo mee naar buiten komt. Ik wens je veel sterkte!

  • #10

    Marijke (dinsdag, 21 mei 2019 23:26)

    LieveSimone,

    Wat heb je dit prachtig onder woorden gebracht. Daar heb ik veel bewondering voor.Blijf jezelf,geef jezelf zo nu en dan
    een schouderklopje.Deel je probleem met vrienden en echte vrienden zullen je steunen.
    Ook ik wil er voor je zijn.Lieve warme groetjes

  • #11

    Nancy (donderdag, 23 mei 2019 08:58)

    Wat ben je een krachtige, sterke vrouw Simone! Ik heb bewondering voor hoe je je open stelt, hoe je bezig bent met je onderneming. Echt top!!!
    Ik wens je nog meer kracht toe, en plezier, vooral plezier wens ik je toe!! Pracht vrouw!!

  • #12

    Henrik (zondag, 17 november 2019 17:13)

    Sterk en moedig, dat je ondanks alle tegenslagen steeds weer kiest voor het leven. Dat je ziet dat er ook momenten zijn die het de moeite waard maken. Ik wens je alle kracht om te genieten van de mooie momenten en de moed om op die momenten te wachten.