Het is je gelukt! Je hebt je CV up-to-date gemaakt, een goede sollicitatiebrief geschreven en flink geduimd en het is je gelukt. Je bent uitgenodigd voor een gesprek! Op dit punt kan
naastdeblijdschap over deze uitnodiging, ook de twijfel toeslaan en kunnen al je onzekerheden ineens opduiken. Zeker als je een kwetsbaarheid, medische aandoening of een flink gat in je CV hebt, kun
je je gaan afvragen wat je eigenlijk allemaal kwijt wilt over jezelf in het gesprek. In deze blog ga ik in op de vragen die helemaal niet gesteld mogen worden tijdens een sollicitatiegesprek. En hoe
jij kunt reageren als ze toch gesteld worden.
Heb je kinderen...??
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: een toekomstig werkgever mag geen vragen stellen over privézaken. Dit betekent dat de vragen die gesteld worden, relevant moeten zijn voor de
functie. Natuurlijk kan het zijn dat er gesproken wordt over je gezinssituatie, maar dit zou in het kader van de kennismaking kunnen zijn. Een van de belangrijkste voorbeelden hierbij is de vraag
naar een eventuele kinderwens. Dit gaat een werkgever niks aan!
Misschien voel je dit zelf ook wel aan tijdens een gesprek... er wordt te diep ingegaan op je privéleven en dat voelt niet fijn. Wat moet je vertellen, hoe moet je dat vertellen en de meest
essentiële vraag: waarom moet je dat vertellen? Zodra jij je er niet meer prettig bij voelt, mag je dit aangeven. Je mag ook altijd vragen welk belang het dient om die vraag te beantwoorden. Is
het van belang voor de functie? Een voorbeeld: functies waarbij je wisselende diensten hebt, vragen een ander ritme van je dan 9-tot-5-banen. Je gezinsleven kan dan dus best aan de orde komen in
het sollicitatiegesprek, met daarbij de vraag of het mogelijk voor je is om die wisselende diensten te draaien. Als jij vervolgens aangeeft dat dat geen probleem is, hoeft een werkgever daar
verder niet op door te vragen. Vragen die meer ingaan op het hoe en wat hiervan, voegen niets toe voor een werkgever.
Hoe vaak heb je je ziekgemeld het afgelopen jaar...??
Vragen over je gezondheid of je ziekteverzuim bij je vorige werkgever zijn ook not done. Voor een werkgever is je gezondheid pas van belang als het je functioneren beïnvloedt. Een werkgever mag
bijvoorbeeld wel vragen of je een hele dienst kunt zitten of staan, als dit iets is wat de functie vereist. Dit heeft te maken met de taken die je gaat uitvoeren als je voor deze werkgever gaat
werken en dus zijn het relevante vragen. Als je bijvoorbeeld vertelt dat je weleens last hebt van je knie, maar daar fysiotherapie voor krijgt en dat het geen belemmering is voor je functioneren,
dan weet een werkgever voldoende.
Vragen over je ziekteverzuim bij je vorige werkgever hoef je niet te beantwoorden. Je mag aangeven dat je deze vraag niet wilt beantwoorden en dan hoort een werkgever het daar ook bij te laten.
Dit kan natuurlijk wel heel dubbel voelen. Ik heb zelf deze vraag een keer gesteld gekregen tijdens een sollicitatiegesprek en ik weet nog dat ik echt even twijfelde met antwoorden. Ik wilde het
liefst geen antwoord geven omdat ik wel voelde dat er een lading bij zat. Het voelde als een eventuele dealbreaker als ik nu het “verkeerde” antwoord zou geven. Gelukkig had ik een heel laag
ziekteverzuim dat afgelopen jaar gehad, wat ervoor zorgde dat ik dat toch ook benoemd heb. Het voelde echter toch een beetje alsof ik me moest verdedigen ten aanzien van mijn ziekteverzuim (los
van hoeveel dagen ik daadwerkelijk ziekgemeld was geweest). Een volgende keer zou ik aangeven dat ik daar geen antwoord op wilde geven. Met als gevolg dat een werkgever hier wellicht allerlei
invullingen bij heeft...
Wil je je even grondig medisch laten keuren...??
Waar het steeds vaker gebruikelijk is om een VOG (Verklaring Omtrent Gedrag) neer te moeten leggen bij je indiensttreding, is het erg ongebruikelijk om een medische keuring te moeten ondergaan.
Dit mag een werkgever alleen van je vragen als dit in de vacature al vermeld stond. Zelf ben je pas verplicht iets over je gezondheid te vertellen als dit van invloed is op je functioneren. Als
je zwanger bent, hoef je dit overigens ook niet te vertellen.
Op al dit soort vragen hoef je dus geen antwoord te geven. Je mag aangeven dat je geen antwoord wilt geven of je gaat er met een grapje of luchtige opmerking op in. Dat je niet verplicht bent om
antwoord te geven, betekent niet dat je er wel antwoord op mag geven als jij dat prettiger vindt. Soms voelt het voor jezelf beter om wel een antwoord te geven, waarbij je (gedeeltelijk) ingaat
op de vraag om te voorkomen dat een werkgever zelf de antwoorden gaat bedenken. Als een vraag ongepast voelt, mag je altijd vragen waarom de vraag gesteld wordt. Je mag ook altijd aangeven dat je
je ongemakkelijk voelt bij een vraag, ongeacht of je deze wel of niet wilt beantwoorden. Voel je nooit verplicht om dingen te vertellen over je privéleven die je liever niet kwijt wilt. Blijf bij
jezelf, want uiteindelijk is het het belangrijkst dat jij je prettig voelt bij de dingen die je verteld hebt!
Bron: www.rijksoverheid.nl
Reactie schrijven