Zoals velen van jullie wellicht herkennen, is een huisdier veel meer dan een dier. Mijn hondje Ollie is mijn steun en toeverlaat al 9,5 jaar. Dus als je mij wil leren kennen, ontkom je er niet aan om ook Ollie te leren kennen!
Ik wil graag geloven dat ik Ollie gered heb, al zal dat in de praktijk wel meevallen. Het is namelijk zo dat ik bij mijn ouders thuis een hondje had, maar dit hondje van mijn ouders (okee, vooral mijn vader) niet mee mocht nemen toen ik het huis uit ging. Na een week in mijn eentje gewoond te hebben zonder hondje, wist ik: ik wil een nieuw hondje! Dus ik ging op pad voor een nieuw hondje. Ik kwam terecht in Sint-Oedenrode tussen tientallen puppies en moest toen een keuze maken. Het ene hondje was nog schattiger dan de ander en het liefst wilde ik ze allemaal mee naar huis nemen!
Totdat de vrouw die deze puppies fokte me zei dat ze een speciaal hondje had, dat misschien wel wat voor mij was. En toen was daar Ollie... een klein, wit met bruin bolletje wol. Ze vertelde me dat dit hondje drie teentjes mist omdat zijn moeder hem net na de geboorte iets te fanatiek schoon gelikt had. Ze had hem eigenlijk af moeten maken, maar vanwege z'n mooie uiterlijk wilde ze eerst eens kijken hoe hij het zou doen. Natuurlijk was ik toen verkocht!
Sindsdien zijn we iedere dag samen en kan ik geen stap zetten in mijn huis zonder dat Ollie me volgt. Ollie voelt me feilloos aan en weet precies wanneer hij naast me moet komen liggen en wanneer hij me moet opvrolijken door lekker gek te doen. Ik denk ook dat hij mij precies snapt, maar dat zal wel zijn omdat ik dat graag wil geloven ;)
Voor mij betekent Ollie steun, vrolijkheid, gezelligheid, iemand om tegen aan te kletsen als ik alleen thuis ben, degene die ervoor zorgt dat ik naar buiten ga ook in de regen en de kou, maar vooral mijn knuffeldiertje. Als ik thuiskom van mijn werk dan is het eerste wat ik doe Ollie knuffelen en dat is echt thuiskomen!
Reactie schrijven